ویژگی های ورزش گلف
ویژگی های ورزش گلف
1- بازی گلف در فضای باز و عموماً در بین درختان و چمنزارها با پستی و بلندیهای طبیعی انجام می شود که این امر باعث آسایش و آرامش درونی فرد می گردد.
2- وجود حداکثر اکسیژن و نور طبیعی در محل بازی گلف به ارگانیسم بدن این اجازه رامی دهد که کلیه دستگاههای حیاتی به خوبی انجام وظیفه نموده و در این حالت طبیعتاً قدرت اندیشه و تصمیم گیری به مراتب بیشتر از زمانها و مکانهای دیگر است.
3- امکان انجام این ورزش از سنین کودکی تا کهنسالی وجود دارد، هر چند که تحرک لازمه جوانی است مع الوصف قابلیت استمرار و تکرار مداوم و آهسته این ورزش آمادگی جسمانی را تا سنین بالا حفظ می نماید.
4- گلف فعالیتی بسیار مناسب برای کهنسالان می باشد زیرا روند اجرا و انجام این ورزش عاری از حرکات تند وفشارهای نامنظم بر اندامها و عضلات بر خلاف ورزشهای دیگر می باشد.
5- مسافت طی شده در ورزش گلف حدود هشت کیلومتر با زمان متوسط 3 الی 4 ساعت است که این حجم فعالیت با توجه به زمان آن فعالیتی ایده آل برای افراد مسن می باشد.
6- طی مسیر در ورزش گلف همراه با انگیزه و هدف است از این رو ورزشکار گلف باز همواره انگیزه ای تازه برای طی مسیر دارد و به همین دلیل احساس خستگی و بی حوصلگی نمی کند.
7- بازی گلف موجب افزایش کیفی دقت و مهارت می شود، بطوریکه پس از زدن ضربه، بازیکن مسیر توپ را ردیابی نموده و نقطه فرود آن را دقیقاً زیر نظر می گیرد، این عامل موجب تقویت زاویه دید، تشخیص دقیق جهت حرکت و قوه بینایی بازیکن می شود.
8- زدن ضربه مطلوب در ورزش گلف نیاز شدید به هماهنگی عصبی و عضلانی همراه با تمرکز مطلوب دارد.
9- طی مسیرهای متفاوت و زدن ضربات مختلف در گلف موجب اصلاح ناهنجاریهای ذهنی، پراکندگی فکری و عدم تمرکز موجود در افراد مبتلا به است. به این جهت این ورزش خاصیت درمانی نیز دارد، ضمن اینکه یک گلف باز در نهایت به فردی پر حوصله و با صبر واستقامت تبدیل خواهد شد که از تصمیم گیریهای عجولانه خودداری می نماید و شاید به این دلیل است که ورزش گلف مورد علاقه سیاستمداران و دیپلماتها می باشد.
10- اصولاً ورزشکاران گلف را داور همراهی نمی کند و قضاوت به عهده ورزشکاران است که این امر موجب گردیده تااصول اخلاقی حاکم بر میادین ورزشی همراه با رعایت حقوق یکدیگر، نزاکت و احترام متقابل و همچنین موجب تقویت حس اعتماد و اطمینان به دیگران شود.
11- شیوه مبارزه یامسابقه در ورزش گلف رو دررو نیست به عبارت دیگر در ورزش گلف بازیکنان در مقابل هم نیستند بلکه در کنار هم و هر فرد صرفاً برای افزایش توانایی خودش تلاش می کند در حقیقت حریفان را با معیار توانایی شخصی و افزایش مهارت می آزمایند نه با غلبه بر دیگران.
12- ورزش گلف یک ورزش خانوادگی محسوب می شود و تمام اعضای خانواده می توانند بدون هیچگونه محدودیتی به تمرین گلف بپردازند زیرا پوشش لباس ورزشکاران این رشته بطور کاملاً مطلوبی می باشد که این موضوع بویژه به منظور توسعه و تعمیم ورزش بانوان که تا حدودی در مکانهای باز ورزشی محدودیت دارند، بسیار ارزنده و قابل توجه است.
ورزش گلف از کجا آمده است؟
ورزش گلف
آنچه که قطعا" مسلم است این است که همه
ما می دانیم گلف از اسکاتلند آمده. اسکاتلندیها از زمانهای بسیار قدیم به این ورزش
علاقه زیادی داشتند و برای انجام بازی های آن باشگاه هم داشتند که همه بازیکنان عضو
آن بودند. گلف از همان زمان (قرن 15 میلادی) نیز به شیوه امروزی بازی می شد، توپ
کوچک و سفید گلف را با چوب مخصوص روی زمین هل می دادند تا در سوراخی که در زمین چمن
تعبیه شده بود بیفتد.
در حقیقت اولین نشانه های این ورزش در
زمان شاه جیمز دوم (اسکاتلند) دیده شد ، کسی که در سال 1457 انجام دو ورزش فوتبال و
گلف را ممنوع اعلام کرده بود.جیمز معتقد بود که با انجام این بازیها تیرکمانداران
ارتش اسکاتلند از آمادگی رزمی دور می شوند. در سالهای 1471 و 1491 به ترتیب شاه
جیمز سوم و چهارم نیز قانون تحریم را تمدید کردند. اما گلف این بازی جالب به
صورتهای مختلف در اسکاتلند و کشورهای اطرافش ادامه یافت ، تا زمانیکه در سال 1744
اولین قوانین رسمی این رشته در ادینبورگ (Edinburgh) نوشته شد و پس از آن هر گلف
باز آماتوری هم میتوانست با تکیه بر آن قوانین به انجان ورز مورد علاقه اش
بپردازد.
اما آیا میتوان گفت که اسکاتلندیها مخترع
گلف بوده اند؟
جواب این است: نمیتوان پاسخ کاملا" قطعی
داد، چرا که شواهد مستدلی وجود دارد که نشان می دهد اسکاتلندیها خودشان از ورژنهای
دیگری از این ورزش تاثیر گرفته اند. USGA اتحادیه گلف آمریکا در این زمینه می گوید:
"در حالیکه بسیاری از اسکاتلندیها مدعی این مساله هستند که بازی گلف از کشور آنها
به سراسر اروپا پخش شده شواهدی وجود دارد که نشان میدهد نخستین بار بازی توپ و چمن
در فرانسه، آلمان و کشورهای لوکزامبورگ، هلندو بلژیک بازی میشده!" در آلمان در قرن
14 معمولا" این ورزش اغلب روی یخ انجام می شد و شبیه همان گلف روی چمن با ضربه چوب
مخصوص به توپ از نقطه A به نقطهB هدایت می شد.
شاید به نظرتان
بیاید که این ورزش شبیه هاکی ست. درسته؟
اما اینطور نیست،
فقط چون این بازی در آلمان روی یخ بازی می شد ممکن است این تصور اشتباه را به وجود
آورد. آلمانها و اسکاتلندیها هر دو در رواج این ورزش شریک بودند و در حقیقت کلمه "
گلف" از تلفیق دو کلمه اسکاتلندی و آلمانی به وجود آمده که البته به علت علاقه
زیادی که اسکاتلندی به انجام این بازی داشتند این باور در طول سالها میان مردم
گسترش یافت که اسکاتلندی ها مخترع این بازی بوده اند. البته اسکاتلندی ها به جای یخ
در زمینهای چمن کاری شده بازی میکردند.
آیا این فرضیه
صحت دارد که آلمانها گلف را اختراع کرده اند؟
نه، اینطور نیست
چرا که قبل از آن در بعضی کشورهای اروپایی نیز بازی می شد که اسناد معتبری از آن
کشورها در دست نیست و در این جا نیز ما نمی خواهیم این مساله را انکار کنیم که
اسکاتلندی ها نقش به سزایی در شکل گرفتن تاریخ این ورزش داشتند. مردم این کشور
پیشرفتهای چشمگیر و قابل ملاحظه ای در گلف داشتند.
ریشه کلمه گلف از
کجا آمده؟
آیا کلمه ایست که از حروف عبارت: فقط
برای مردان ، ممنوع برا ی زنان Gentleman Only, Ladies Forbidden سرچشمه
گرفته؟
جواب این است:
خیر!
گلف مشتقی از این عبارت نیست و اگر پیش
از این چنین چیزی شنیده بودید سریع آن را فراموش کنید و کسی را که به شما آن را
گفته پیدا کرده و او را نیز از اشتباه درآورید! مانند اکثر کلمات مدرن امروزی کلمه
" گلف" از زبان گویش محلی و قدیمی گرفته شده. البته بخشی از ریشه شناسی کلمه " گلف"
از کلمات قدیمی اسکاتلندی " "Golve و " "Goff گرفته شده که در اصل مشتقی از کلمه
آلمانی قرون وسطایی Kolf " " بوده است.
این اصطلاحkolf به معنای باشگاه (Club) است. در قرن 16 کلمه گلف برای این بازی به صورت بین المللی تصویب شد!
گلفو دوس دارم
وقتی از او می‌پرسی می‌خواهی مثل کی باشی یک نگاه به مربی‌اش می‌اندازد، چوب گلفش را در دستانش می‌چرخاند
«م‌م... . مثل آقای کریمیان. دوسش دارم. می‌خوام مثل مربیم باشم و 3-2 تا ضربه بزنم. بعدش هم قهرمان بشم. آخ جون تا آخر زمین برم».
حرف می‌زند و راه می‌رود. چوبش را بالا می‌برد و ضربه می‌زند. با دقت به مسیر توپش نگاه می‌کند و دنبالش می‌رود. این کودک 6 ساله مهدکودکی، رامین یزدانی نابغة ورزش گلف جهان است.
رامین از 3 سالگی گلف‌باز شد. از وقتی که مادر کره‌ای رامین به فکر ورزشکار شدن فرزندش افتاد، تا امروز 3 سال می‌گذرد و حالا او یک گلف‌باز حرفه‌ای است؛ این را حسن کریمیان، مربی رامین یزدانی می‌گوید: «رامین، گلف را در کره شروع کرد. بعد هم که به ایران آمدند، زیر نظر فدراسیون و من تمرین کرد تا حالا که 120 ضربه می‌زند و می‌تواند مثل بزرگ‌ترها تمام 18 میدان گلف را بازی کند.»
اینکه یک پسربچة 6 ساله با همة شر و شور بچگی به چنین ورزش آرامی علاقه‌مند باشد، نه تنها عجیب بلکه شاید باورنکردنی باشد؛ اینکه بعد از هر ضربه مقدار زیادی راه بروی تا به توپ برسی و دوباره ضربه و دوباره راه بروی، چند میدان را پشت سر بگذاری و آخر سر هم توپ را داخل حفره بیندازی.
ولی رامین عاشق گلف است؛ این را وقتی می‌گوید که چوب گلف را بالا برده تا ضربة دوم را بزند: «خیلی خوبه دیگه. من دوست دارم خیلی. بازی می‌کنم. راه می‌رم. ضربه می‌زنم. خوشحال می‌شم خیلی. الان سرم شلوغه.»
الان سرم شلوغه یعنی باید ضربه بزنم. این بار ضربة بهتری زده؛ خوشحالی‌اش نشان میدهد که راضی است. «من که تا به حال چنین بچه‌ای ندیده بودم»؛ حسن کریمیان از روزهای اول تمرین شاگردش می‌گوید؛ زمانی که مادرش بعد از چند ماه تحقیق به این نتیجه رسید که می‌تواند پسرش را به کلاس‌های فدراسیون بفرستد «خیلی جالب بود. هیچ‌کس باورش نمی‌شد.
از همان روز اول هم‌سطح بازی‌اش نسبت به بچه‌های دیگر بالاتر بود. آقای اسحاقی - رئیس فدراسیون – هم وقتی بازی رامین را دید، از هیچ کمکی دریغ نکرد. از آن روز تا حالا وسایل گلف و مربی و زمین بازی به صورت رایگان در اختیار رامین است».
عیسی اسحاقی- رئیس فدراسیون گلف – هم از اینکه نابغه گلف جهان را کشف کرده خیلی خوشحال است؛ نابغه‌ای که حالا کره‌ای‌ها به فکر بازگرداندن او به سرزمین مادری هستند. «کره‌ایی‌ها خیلی دوست دارند رامین با نام کره و برای آنها بازی کند، ولی ما چنین اجازه‌ای نمی‌دهیم. رامین ایرانی است و باید برای کشورش بازی کند».
رامین هم همین را می‌خواهد. البته شاید حالا معنی حس وطن‌پرستی و سرزمین پدری و مادری را نداند ولی وقتی از او می‌پرسی دوست داری کجا بازی کنی، می‌گوید: «همین‌جا دیگه؛ پیش آقای کریمیان».
البته کره را هم دوست دارد؛ «کره هم خوبه ولی اینجا که بهتره. بازی می‌کنم. دوست دارم 18تا را تا آخر برم». این 18تا بزرگ‌ترین آرزوی رامین است؛ آن هم هر روز. منظور رامین را متوجه شدید؟ کریمیان می‌گوید: «منظورش از 18تا یعنی اینکه همه 18 میدان گلف را برود. البته می‌تواند برود ولی من نمی‌گذارم. برایش زود است. خسته می‌شود. فعلا همین 9 میدان را برود کافی است. درحال‌حاضر از همه جونیورهای دنیا بهتر است».
کریمیان برای حرفش دلیل و مدرک هم دارد؛ «من به خاطر شرایط و نوع کارم همیشه در سفر هستم و بیشتر مسابقات جونیورها (زیر 18 ساله‌ها)ی دنیا را از نزدیک تماشا کرده‌ام ولی هیچ‌کدام به خوبی رامین نبوده‌اند. اگر رهایش نکنیم، چندسال دیگر یک قهرمان جهان به دنیا معرفی می‌کنیم».
البته سایمون – مدرس بین‌المللی فدراسیون جهانی گلف و نفر پنجم جهان – هم نظر کریمیان را تأیید کرده. او در سفری که به ایران داشته، بازی رامین را از نزدیک دیده.«سایمون کم کسی نیست؛ یکی از قهرمان های بزرگ دنیاست.
گلف و راگبی به فهرست ورزشهای حاضر در المپیک سال 2016 اضافه شد
گلف و راگبی به فهرست ورزشهای حاضر در المپیک سال 2016 اضافه شد
شبکه خبری یورونیوز گزارش داد گلف و راگبی به فهرست ورزشهای حاضر در المپیک سال دو هزار و شانزده اضافه شد.
بوکس زنان نیز به جمع برنامه ورزشهای المپیک سال دو هزار و دوازده اضافه شده است.
یورونیوز منبع این خبرها را کمیته بین المللی المپیک اعلام کرد
